:: SPOTKANIE Z JÓZEFEM ROBAKOWSKIM
Robakowskim
Galeria Re:Medium
Piotrkowska 113
SPOTKANIE Z JÓZEFEM ROBAKOWSKIM: 10.12.2022, godz. 12.00
kuratorka wystawy: Dominika Pawełczyk
Bilety: 8 zł
W najbliższą sobotę (10 grudnia) o godzinie 12.00 zapraszamy do Galerii Re:Medium na spotkanie z Józefem Robakowskim towarzyszące wystawie OBRAZY I DŹWIĘKI. GNUŚNE LATA 80., którą można oglądać w Galerii do 15 stycznia.
„Józef Robakowski to artysta eksperymentator. Dorastał w gdyńskim kinie ciotki Janiny, co miało swoje przełożenie na fascynację obrazem filmowym, który – według autora – jest najdoskonalszą formą wypowiedzi. Robakowski, jako dociekliwy widz, kończąc szkołę podstawową mógł pochwalić się listą ponad tysiąca obejrzanych tytułów pochodzących z ekranu projekcyjnego.
Autor należy do pierwszego pokolenia artystów, którzy do swych działań wykorzystali kamerę wideo i jest jednym z prekursorów wprowadzenia filmu w przestrzeń sztuki współczesnej. Tworząc KINO WŁASNE, dokładnie zbadał mechaniczno-biologiczny charakter obrazowania, a narzędziem i przedmiotem analizy uczynił też nowoczesny sprzęt video. Jego namysł nad naturą medium wyznaczył drogi rozwoju kolejnym pokoleniom twórców.
Robakowski, przyzwyczajony do pracy bez niczyjej pomocy, jest prawie zawsze obecny w swoich filmach, bądź występuje w roli narratora. Jest także innowatorem, wprowadził u nas wiele nowych figur stylistyczno-technicznych. Realizował eksperymentalne filmy bez użycia kamery, dokonywał różnego typu operacji mechanicznych bezpośrednio na taśmie, oderwał kamerę od oka – by lepiej oddać, niekontrolowaną zmysłem wzroku, energetyczną ekspresję; jednoujęciowymi zapisami, bez tzw. cięć, czas rejestracji zrównał z czasem projekcji. Możliwe, że w 1973 roku, przy okazji wystawy Warsztatu Formy Filmowej w Muzeum Sztuki w Łodzi, przeprowadził wraz z kolegami pierwszą na świecie artystyczną, profesjonalną transmisję telewizyjną. Eksperymentował z montażem obrazu i dźwięku, wprowadził do kinematografii film mechanicznie programowany, by wymykać się szablonowości. Robakowski to twórca, który za dzieło uznał proces artystyczny, prezentację myśli, a sprężyną swoich działań uczynił poszukiwawczy motyw ciągłego biegu.
Nie należy zapominać o tym, że autor jest również sarkastycznym analitykiem, który w pracy video ROZMOWA Z MATKĄ pozorował poufną rozmowę telefoniczną ze swoją zmarłą matką. Odbył w 1986 roku na Festiwalu WRO we Wrocławiu transmisję telewizyjną, w której demonstrował publicznie gest podłączenia się do zasilania o napięciu ok. 220 V. Uprawiał swojego rodzaju interwencje artystyczne, pozorując jako reżyser Andrzej Konic spotkanie autorskie w gdańskim Klubie Studenckim ŻAK. Wymyślił postać Józefa Korbieli – twórcy, który podejmował wiele ryzykownych dokonań reprezentując toruńską Grupę Artystyczną ZERO-61. W jednym z manifestów przyznał, że – tak jak inni koledzy po fachu – karmi się manipulacją, czym oburzył wielu artystów.
Józef Robakowski miał jednocześnie tę odwagę, by powrócić w filmie do działań najbardziej prozaicznych. Atrakcyjnym tematem uczynił ból nogi, bohaterem artystycznych przeżyć – bolesną zmianę uszkodzonego paznokcia, a swoje poszczególne palce – performerami. Wieloletnia działalność Robakowskiego to świadome odchodzenie od wytyczonych już kanonów, dyskusja z medium, filmowym zapisem traktowanym jako trening intelektualny” – Dominika Pawełczyk do katalogu wystawy.
