Z ogromnym smutkiem przyjęliśmy wiadomość o śmierci Andrzeja Różyckiego – fotografa, filmowca, kolekcjonera i znawcy sztuki ludowej.

Andrzej Różycki swoją drogę artystyczną rozpoczynał w Toruniu, gdzie studiował konserwację zabytków i muzealnictwo na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika. Od 1964 roku wspólnie m.in. z Józefem Robakowskim, Antonim Mikołajczykiem, Czesławem Kuchtą i Jerzym Wardakiem współtworzył grupę fotograficzną Zero 61 (1961-1969). Z tamtego okresu pochodzą jego prace, wykorzystujące nowatorskie wówczas techniki kolażu, montażu i kolorowania fotografii. W 1969 roku rozpoczął studia na Wydziale Reżyserii Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi (ukończone w 1975). W 1970 roku, wraz z Wojciechem Bruszewskim i Józefem Robakowskim, zainicjował działalność Warsztatu Formy Filmowej (1970-1977). W tamtym okresie łączył w fotografiach charakterystyczną dla siebie poetykę z neoawangardowym nastawieniem na badanie struktury samego języka przekazu, jego możliwości i ograniczeń. W 1979 roku wpłynął na powstanie formacji Łódź Kaliska, która obwołała go swoim patronem. W latach 80. Twórczość artysty ewoluowała w kierunku coraz głębszego nawiązania do sfery sacrum, poruszała wątki antropologiczne, odwoływała się do sztuki i duchowości ludowej. Ważnymi aspektami dzieła artysty stały się stosunek do przeszłości, również przeszłości fotografii oraz dyskurs z twórczością Zofii Rydet.
Andrzej Różycki był także autorem kilkudziesięciu filmów dokumentalnych realizowanych dla Wytwórni Filmów Oświatowych w Łodzi oraz Telewizji Polskiej, m.in. wielokrotnie nagradzanych: Nieskończoność dalekich dróg... Podpatrzona i podsłuchana Zofia Rydet czy Fotograf Polesia. Autor posiadał znaczącą w skali kraju kolekcję sztuki ludowej. Był honorowym członkiem Związku Polskich Artystów Fotografików, a także został odznaczony Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.