Obecność. Andrzej Rajch (1948-2009). Lidia Choczaj.
Wystawa towarzysząca 13 Międzynarodowemu Triennale Tkaniny Łódź 2010

Ośrodek Propagandy Sztuki

Park im. H.Sienkiewicza

wernisaż: 11.05.2010, godz. 18.00

11.05.2010 - 08.08.2010

Wystawa Obecność przedstawia tkaninę unikatową dwojga wybitnych łódzkich Artystów: Andrzeja Rajcha (1948-2009) oraz Lidii Choczaj – jego wieloletniej asystentki, a później następczyni na stanowisku kierownika Katedry Tkaniny ASP im. Wł. Strzemińskiego w Łodzi. Dla każdego z tych twórców tkanina unikatowa stała się źródłem i podstawowym nośnikiem ekspresji. Szlachetność i miękka graficzna linia gobelinów z cyklu Gracje Andrzeja Rajcha, Jego żakardy i tkaniny wykonane w technice tuftingu, spotykają się w przestrzeni Galerii z obiektami Lidii Choczaj, która „oswoiła szkło dla sztuki”. Kompozycję Bliżej błękitu tworzy 3000 szklanych banieczek, zawierających w odpowiednim kolorze wstążki satynowe i atłasowe (150 kolorów). Pozostałe 4 prace, pod tym samym tytułem, wykonane są w technice żakardu. Wystawie towarzyszą dwa odrębne katalogi każdego z artystów.
Kurator: Elżbieta Fuchs

Andrzej Rajch
Urodził się 1 grudnia 1948 roku w Łodzi. Studiował w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Łodzi (obecnie Akademii Sztuk Pięknych im. Wł. Strzemińskiego). Uzyskał dyplom Wydziału Projektowania Ubioru i Tkaniny pod kierunkiem Anieli Bogusławskiej i Antoniego Starczewskiego w 1973 r. W tym samym roku rozpoczął pracę w Pracowni projektowania tkaniny odzieżowej prof. Bolesława Tomaszkiewicza. W 1974 roku ukończył także Wydział Grafiki PWSSP w Pracowni prof. Stanisława Fijałkowskiego. Był wieloletnim pracownikiem dydaktycznym łódzkiej uczelni. Przez ponad trzy kadencje pełnił funkcję kierownika Katedry Tkaniny na Wydziale Tkaniny i Ubioru. Prowadził Pracownię Tkaniny Eksperymentalnej, zajmującej się działalnością dydaktyczną w zakresie projektowania i realizacji tkanin nicielnicowych, żakardowych, eksperymentalnych i haftu.

„Pomysł „Trzech gracji” – jak wszystkie świetne idee – był prosty. Bohaterem-tematem stała się sama tkanina. Wybrany fragment pasiastej czarno-białej materii, rzucony na płaszczyznę i wymodelowany, został 'zdjęty' obiektywem aparatu fotograficznego. Następnie, ze swobodą i precyzją, jakie dają tylko dobre umiejętności warsztatowe, przeniesiony w tkackie tworzywo. Przyciągał uwagę. Ekspresyjna kompozycja, o wyraziście graficznym obrazowaniu, atakowała kontrastowym rysunkiem czerni i bieli. Pasma biegnących równolegle prążków opisywały płaszczyznę i formowaną na jej tle iluzoryczną bryłę. Wrażenie trójwymiarowości podbijały cieniowania wykonane szarościami. Przestrzeń, poszukiwana i penetrowana w strukturach tkackich, zastąpiona została perfekcyjną ułudą, niepokojącym trompe d'oeil o dwuznacznej, wobec sugerowanej tytułem, treści.”

/Małgorzata Wróblewska Markiewicz
Tekst do katalogu: Andrzej Rajch (1948-2009).Obecność/

Lidia Choczaj
Urodzona w Łodzi. Studia w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych im. Wł. Strzemińskiego w Łodzi (obecnie Akademii Sztuk Pięknych) na Wydziale Tkaniny i Ubioru. Dyplom z wyróżnieniem w Pracowni Projektowania Tkaniny Odzieżowej prof. Bolesława Tomaszkiewicza w 1994 roku. W 1994 roku otrzymała stypendium Arts Link w Kalifornii, przyznane przez The Soros Foundation for the Contemporary Art. Od 1996 – nauczyciel akademicki w macierzystej uczelni. Obecnie kierownik Pracowni Tkaniny Eksperymentalnej oraz Kierownik Katedry Tkaniny. W 2009 roku uzyskała tytuł doktora habilitowanego.

„Lidia Choczaj jako jedna z bardzo nielicznej grupy artystów oswoiła szkło dla sztuki i co bardziej zdumiewające, w unikalny sposób zdołała włączyć je w obszar zarezerwowany dla sztuki włókna. Ale „Bliżej błękitu” drwi sobie z naszych przyzwyczajeń, związanych z jak najszerzej rozumianą sztuką włókna. Praca składa się trzech tysięcy szklanych banieczek, zawierających, w odpowiednim kolorze i walorze, wstążki satynowe i atłasowe (150 kolorów). Szkło w tej pracy – materiał uznawany za zimny, kruchy, niebezpieczny i nieprzyjazny – zostało tutaj „rozbrojone” z negatywnych cech. Zastosowany przez Choczaj sposób wykonania pozwala o tym zapomnieć, bo znajdujące się wewnątrz miękkie kawałki tasiemek przejmują na siebie wiodącą rolę i oto jako widzowie stajemy przed niezliczoną ilością kaskad błyszczących drobin, w których z dalszej odległości rozpoznajemy oko.”

/Aleksandra Mańczak
Tekst do katalogu: Lidia Choczaj. Obecność/.