Ewa Żochowska

Galeria Bałucka

Stary Rynek 2

wernisaż: 13 października 2017, godz. 17.00

13.10.2017 - 05.11.2017

kuratorka: Małgorzata Dzięgielewska

Już od czasu studiów w łódzkiej Akademii Sztuk Pięknych im. Wł. Strzemińskiego to właśnie postać ludzka stała się dla artystki najważniejszą inspiracją. Autorka najczęściej maluje siebie i osoby blisko z nią związane, ale chętnie sięga także, jak w przypadku „Martwych kwiatów”, m.in. po stare ilustracje czy fotografie kobiet, szczególnie z I połowy XX wieku, gdy ich rola w społeczeństwach nie była jeszcze tak silna i istotna, kiedy miały o wiele trudniejsze starty życiowe, czy zawodowe. Przenosi ich wizerunki z archiwalnych zdjęć, znajdując wiele analogii z obecnym czasem, w którym pozycja kobiet nadal nie należy do najłatwiejszych, kiedy muszą przeciwstawiać się stereotypom, walczyć o swoje prawa do swobodnego decydowania o własnym życiu.

Zaczyna od – najważniejszej dla niej – idei, powstałej w umyśle, którą materializuje w postaci projektu na płótnie. Jak sama mówi, intuicja miesza się wówczas z analitycznością. Początkowa intuicyjna, wrażeniowa idea zmienia się z czasem w intelektualną formę na dwuwymiarowej powierzchni płótna. Obok kompozycji niezwykle istotny w jej pracach jest również kolor – intensywny, budujący napięcie – kładziony płasko, aby uzyskać rezultat mglistości, swoistej transparentności obrazu. Efekt finalny podkreślony jest jeszcze przez laserunek, dający interesujące „matowe” rozwiązania, wydobywający niuanse kolorystyczne. (…)

Za obraz, które znamionuje późniejsze o cztery lata „Martwe kwiaty” możemy szczególnie wskazać płótno „Koronka 4”. Punktem wyjścia do tego obrazu było znane zdjęcie „przerażonej” Glorii Swanson autorstwa Edwarda Steichena, przesłoniętej koronkowym woalem z kwiatową aplikacją. W obrazie, na ukazaną z bliska twarz samej artystki nałożone zostało stado czarnych, niebezpiecznych kruków, symbolizujących, m.in. zepsucie, okrucieństwo, drapieżność, a nawet śmierć. Ten „niepokojący” ornament charakteryzuje cały cykl „Martwych kwiatów”, czyli wizerunków postaci – gwiazd kina niemego, bohaterek ówczesnej masowej wyobraźni, femmes fatales swojej epoki, których zdjęcia Żochowska wyszukuje w Internecie, uwspółcześnia ich wyobrażenia, by następnie zderzać ze światem owadów – insektów w większości niezbyt sympatycznie kojarzących się człowiekowi. Wybiera aktorki nieprzypadkowe, sięga do ich biografii, m.in. Poli Negri, Glorii Swanson, Louise Brooks, Mabel Ballin, Carole Lombard, Mary Pickford, Myrny Loy, Clary Bow, Lilian Gish czy Asty Nielsen, wybierając kobiety silne, piękne, jak sama pisze „ponadczasowe i pozaczasowe jednocześnie”, które w zderzeniu z różnymi gatunkami owadów, próbujących zdominować świat, symbolizują kruchość, samotność ludzkiej egzystencji, przemijanie życia, a ostatecznie nawet rozpad ludzkiego/kobiecego istnienia. Postaci aktorek pokazane zostały w bardzo mocnych makijażach, z odrealnionym, a jednocześnie przeszywającym oglądającego wzrokiem. Ich twarze, z zaakcentowanymi wielkim oczami, zostały przesłonięte woalami lub ozdobione biżuterią w formie insektów.(…)

Małgorzata Dzięgielewska, fragmenty tekstu do folderu wystawy

Ewa Żochowska (ur. 1976) – łódzka malarka i projektantka. Jest absolwentką Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi (dyplom z malarstwa i grafiki w 2002). Zajmuje się malarstwem, rysunkiem, grafiką i art designem. Prowadzi Pracownię i Café Kreatoora na Księżym Młynie w Łodzi. W 2015 r. otrzymała wyróżnienie honorowe w konkursie „Młode Polskie Malarstwo” Galerii Ale Sztuka! za obraz „Martwe Kwiaty – Louise”, w 2006 – nominację do nagrody na V Triennale Autoportretu, a w 2000 – do nagrody w XVII Konkursie im. W. Strzemińskiego – Sztuki Piękne. Jest autorką kilku wystaw indywidualnych oraz wielu zbiorowych, m.in. Festiwalu Polskiego Malarstwa Współczesnego, Szczecin (2006, 2008, 2016); 2, 3, 4 Niezależnego Salonu Młodych Łódzkich Twórców, Łódź (2015-2017); „Kontynuacji”, Piotrków Trybunalski (2015); III Piotrkowskiego Biennale Sztuki (2015); Konkursu im. M. Michalika na Obraz dla Młodych Malarzy (2010); wystawy pokonkursowej o Grand Prix Fundacji im. F. Eibischa (2008, 2012); 7. Biennale Małych Form Malarskich, Toruń (2007); Międzynarodowego Triennale Grafiki, Kair (2003); V Triennale Grafiki Polskiej, Katowice (2003); IX Międzynarodowego Biennale Grafiki, Sarcelles (2003); „Rocznika 2002” – wystawy najlepszych dyplomów ASP (2003).