Wystawa prezentowana w Muzeum Sztuki Wschodu i Zachodu w Odessie 2-21 listopada 2018

Ośrodek Propagandy Sztuki

Park im. H.Sienkiewicza

Informacje o wystawie

https://odessa.msz.gov.pl/pl/aktualnosci/wystawa_grafik_artystow_z_lodzi__miedzy_niebem_a_ziemia_

 

Wystawa grafiki ze zbiorów Miejskiej Galerii Sztuki w Łodzi w Muzeum Sztuki Wschodu i Zachodu w Odessie

Autorzy:

Roman ARTYMOWSKI, Andrzej BARTCZAK, Marian BOCIANOWSKI, Stanisław FIJAŁKOWSKI,
Andrzej FYDRYCH, Andrzej GIERAGA, Andrzej KABAŁA, Dariusz KACA, Wacław KONDEK,
Włodzimierz KOTKOWSKI, Lucjan MIANOWSKI, Andrzej ŁOBODZIŃSKI,
Barbara NARĘBSKA-DĘBSKA, Barbara ROSIAK, Leszek RÓZGA, Tadeusz Michał SIARA,
Krzysztof SKÓRCZEWSKI, Paweł SZADKOWSKI, Jan SZMATLOCH,
Krzysztof WIECZOREK, Joanna WISZNIEWSKA-DOMAŃSKA

Organizatorzy
Miejska Galeria Sztuki w Łodzi

Muzeum Sztuki Wschodu i Zachodu w Odessie

Konsulat Generalny RP w Odessie

Instytut Polski w Kijowie

Urząd Miasta Łodzi
Departament Prezydenta
Biuro Obsługi Inwestora i Współpracy z Zagranicą

Kuratorzy: Dariusz Leśnikowski, Małgorzata Dzięgielewska
Koordynatorzy: Ewa Grzelak, Grzegorz Grodek

 

Na wystawę „Między niebem a ziemią” składają się prace wybrane ze stałych zbiorów Miejskiej Galerii Sztuki w Łodzi. Autorami są przede wszystkim przedstawiciele kilku pokoleń łódzkich twórców − Klasyków, Mistrzów oraz świetnych artystów średniego i młodego pokolenia. Ekspozycje wzbogacają także dzieła wybitnych polskich grafików spoza środowiska łódzkiego, mających wpływ na rozwój tej dyscypliny w Polsce.

 

Z rozwojem grafiki w Łodzi w największym stopniu utożsamiany jest Wydział Grafiki Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych (dzisiejszej Akademii Sztuk Pięknych) w Łodzi, powstały w 1971 roku. (…) Przez dziesięciolecia przy różnych okazjach podkreślano – wybierzmy tylko kilka spostrzeżeń –  i oryginalność „łódzkiej szkoły drzeworytu”, i śmiałe włączanie w obręb grafiki zabiegów fotograficznych i rozwój oraz osiągnięcia pracowni sitodrukowej, która pozwalała na wyprowadzenie grafiki z obszaru sztuki kameralnej.

 

Wystawa ilustruje wielorakość problemów całej polskiej współczesnej sztuki od zagadnień technicznych po problemy merytoryczne. (…) Prace podejmują zarówno zagadnienia uniwersalne, ogólne o charakterze filozoficznych rozważań, jak i skupiają się na mikroświecie bliskim człowiekowi, jego otoczeniu, małej rzeczywistości, zacisznej prywatności między niebem a ziemią.

 

Artyści czasem ukazują te problemy z dystansu chłodnej obojętności. (…) Czynią to na różne sposoby, używając odmiennych języków: realistycznego, metaforycznego, nacechowanego nieprzedstawiającą ekspresją malarską – zapełniają obszary sztuki od przedstawiającej po abstrakcyjną, od geometryzującej po graficzną odmianę informelu.

 

Na wystawie można obejrzeć prace, które przenoszą na grunt grafiki wartości z malarstwa, z jego światłocieniem, walorowością, głębią przestrzenną. (…) Najmłodsza łódzka grafika, może najbardziej ze wszystkich okresów wielowymiarowa, także szuka własnego oblicza i formy właściwej dla opisu świata, w jakim żyjemy. Ma za sobą niewątpliwie szerokie zaplecze tradycji – tradycji Akademii, jej Mistrzów, ale nie zapominajmy także o zapleczu, jakie dla kształtowania się formy graficznej stanowi w Łodzi działalność innych ważnych instytucji, takich jak Miejska Galeria Sztuki i organizowane przez nią Międzynarodowe Triennale Małe Formy Grafiki, Polska – Łódź.

 

Pamiętajmy także, że „Łódź graficzna”, to nie tylko ważne sfery grafiki warsztatowej i użytkowej w ich spektakularnych wymiarach ekspozycji galeryjnych czy znanych projektach, ale także obecność grafiki na co dzień pod postacią – z jednej strony – wielkoformatowych projekcji czy billboardów, z drugiej – realizacji graficznych o mniejszej skali, ale równie dużej mocy oddziaływania: ulotek, folderów, wlepek, kart pocztowych. To także Internet i różne obecne w nim formy graficzne.

 

Wspominana wcześniej ciągłość tradycji grafiki w całym środowisku artystycznym tego miasta, ciągłość wielogeneracyjna, to ciągłość przywiązania do wspaniałego warsztatu graficznego, ochrona tradycyjnych technik, a równocześnie otwarcie i gotowość szybkiego reagowania na nowe możliwości uprawianej dyscypliny, nieustawanie w poszukiwaniach w obrębie metod i środków przekazu plastycznego, podążanie ku mądrości i wrażliwości w procesie interpretowania rzeczywistości.

Dariusz Leśnikowski, fragmenty tekstu do katalogu wystawy